بررسی چالش‌ها و راهبردهای بهبود کسب و کار صنعت چای کشور با رویکرد اسلامی

صنعت چای ایران علیرغم داشتن استعدادهای بالقوه در زمینه تولید، فرآوری و تجارت چای نتوانسته است طی سالیان گذشته جایگاه خود را در صنعت جهانی تثبیت کند و حتی در چند سال اخیر دچار بحران شده است. وابستگی مستقیم بیش از 60000 خانواده به کشت و تولید چای و همچنین جایگاه خاص چای در سبد مصرفی خانواده‌های ایرانی، ضرورت تدوین استراتژی و ساختار مناسب برای صنعت چای ایران را دو چندان کرده است. هدف این پژوهش بررسی نقش دولت اسلامی در ایجاد کسب و کار صنعت چای کشور است. از این رو در این تحقیق با استفاده از مدل پرسشنامه‌ای از نمونه صنعت چای کشور نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید صنعت چای مورد بررسی قرارگرفته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که نبود دیدگاه مدیریت یکپارچه در زنجیره عرضه صنعت چای مهمترین و اساسی‌ترین عامل تضعیف این صنعت بوده است. از طرف دیگر استفاده از نیروی کار جوان، متخصص و با خلاقیت، به کارگیری یک چارت مناسب که از مدیرعامل تا نگهبان، از طرفی برآورد دقیق هزینه‌های تولید، توجیه به موقع متصدیان و کارگران، به کارگیری از فناوری نوین در عرصه تولید چای خشک، نظم و صداقت در کار تبدیل برگ سبز به چای خشک، استفاده از تمامی فرصت‌های موجود، مدیریت زمان و کارآمد، استخدام مشاور و افراد زبده که سال‌های بسیاری را در این عرصه فعالیت داشتند به عنوان راهنما و به کارگیری یک پروسه بازاریابی برنامه‌ریزی شده، نقش بسیار مؤثری در ایجاد کسب کار منابع طبیعی و ساختار آن دارد. یافته‌های پزوهش دلالت بر این موضوع دارد که ایجاد ساختارهای پشتیبان در بخش‌های مختلف زنجیره عرضه چای و حاکم شدن تفکر مدیریت یکپارچه و نقش دولت می‌تواند به عنوان عاملی در شکل‌گیری مکانیزم‌های تقویت کننده مزیت رقابتی صنعت چای مطرح شود.